Mag ’t een onsje ongelukkiger zijn? Ja, graag zelfs.
Je pense, donc je suis, zei de Franse filosoof Descartes al ooit eens. Ik denk, dus ik besta. Als mens denk je dat je helemaal zelf bepaalt wat er in je hoofd omgaat. Die gedachten voelen ook als van jou, als waar, als levendig, zijn soms meeslepend. Toch is dit H-E-L-E-M-A-A-L niet waar. Je bent niet de baas over je gedachten. Ik hoor je lachen, zie je je wenkbrauwen optrekken. Ze zijn ’t nu officieel kwijt, zeg je tegen jezelf.
Okay, dan vlieg ik ‘m vanaf een andere kant aan. Hoe vaak heb je gedachtes die het je serieus lastig maken? Die je een rotgevoel geven? Hoe vaak heb je gedachtes die je zenuwachtig maken, boos of heel angstig? Als je nou werkelijk de regie had over je denken, waarom zou je dat soort dingen dan in je hoofd laten ontstaan? Als jij beslist wat je denkt, waarom zou je dan ooit nog ongelukkige gedachten hebben? Ja, nu hebben we je toch even bij je kladden, toch?
[wd_hustle id=”vitamientje”]
Gedachten vinden ergens hun oorsprong. Komen ergens vandaan waar we als mens geen of weinig invloed op hebben. Daar zou je juist wel bij stil moeten staan, aandacht voor moeten hebben. Waar het misgaat is dat je de gedachten die je als onprettig ervaart gaat proberen te vervangen door positieve gedachten, door positiviteit. Dat sommige boeken, goeroes, psychologen je daarvan proberen te overtuigen, is om van te gruwelen. Nee sterker nog, het is misdadig. Waarom? Omdat de ontkenning van die negatieve gevoelens (en waar ze vandaan komen) ervoor zorgt dat ze even later nog heftiger terugkomen. Of dat je dan maar weer een fles wijn gaat leegdrinken omdat je je gevoel moet ontkennen, maar dat dat eenvoudigweg niet lukt. Dat gevoel ontkennen dus, niet die fles wijn leegdrinken.
Stilstaan bij onprettige gedachten, waar ze vandaan komen, je ongelukkig of verdrietig voelen accepteren we niet meer. Of er wordt een pil bedacht die het wonder voor je gaat verrichten en belooft je je positiever te gaan laten voelen. Nee, nee, nee. Laat die negatieve gedachten er zijn, voel je soms gewoon naar. En accepteer dat. Bekijk het van verschillende kanten. Doorvoel het. Omarm imperfecties. Lach erom (ja, dat kan ook in zo’n situatie).
Dus: mag het een onsje ongelukkiger zijn alstublieft? Ja graag zelfs meneer en mevrouw, want dat biedt meer garantie op gelukkiger gedachten in de toekomst.
Volg ons ook op Facebook
We schreven het boek ‘Echt jezelf zijn: thuis, op het werk en in de kroeg’. Ben je nieuwsgierig naar andere inzichten van ons? Vul dan het contactformulier in en dan sturen we je de eerste twee hoofdstukken per email toe.
